انبه
انبه گیاهی از تیره سماق بوده و موطن اصلی ان شرق هندوستان می باشد. انبه Mangifera indical یکی از میوه های مهم مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری دنیا است و به دلیل کیفیت بسیار عالی میوه به سلطان میوه) (King of fruits مشهور است. در ایران کشت و کار این درخت از قدیم الیام (حدود 300سال)در استان های هرمزگان و سیستان وبلوچستان متداول بوده است.سطح زیر کشت انبه در استان هرمزگان حدود 1500 هکتار است. شهرستانهای رودان-میناب وبندر عباس از نقاط عمده کشت این محصول به شمار میروند.
مسئله ریزش گل ومیوه در باغهای انبه و همراه شدن این مسئله با افزایش خسارت آفاتی نظیر زنجرک انبه- پشه گل آذین- پشه گالزا-سن قهوهای تریپس انبه
وبیماریهای سفیدک پودری وانتراکنوز انبه یکی از مهمترین مشکلات انبه کاران جنوب کشور به ویژه در دهه اخیر بوده است.
پشه های گالزا(Cecidiomyiidae) گروه مهمی از آفات زیان آور انبه میباشند و تا اکنون 12 گونه از حشرات این خانواده بر روی درخت های انبه جمع آوری وگزارش شده اند.چهار گونهErosomyia indica,Dasineura mangifera Felt,D.amaranjarae Grover ,Procystiphora indica Grover از گونه های زیان آور به گل آذین انبه می باشند.
دارای ریشه های طویل می باشدو خاکهای سبک را می پسندد.درختانی که از بذر تولید می شوند از پیوندیها عمر بیشتری دارند.درختان تولید شده از بذر بعد از 5-7 سال میوه می دهد.و در درختان پیوندی 2-3 سال بعد محصول می دهد.گرده افشانی انبه توسط مگس معمولی انجام می گیرد.